HoA.♥: Pamiętnik1 -próba + gify-Peddie

Witajcie. :)

Już jakiś czas temu pomyślałam sobie że powinnam wrócić do pisania jakiś opowiadań czy coś takiego. I mam taki pomysł, żeby to był pamiętnik. Oczywiście biorąc pod uwagę że jest to blog o HoA nie może to być taki sobie zwykły pamiętniczek. Będzie on związany z HoA poz względem bohaterów.

Dziś chciałam wstawić pierwszą część, tak na próbę, żebyście zobaczyli jak to by wyglądało. Prosiłabym o komentowanie czy się podobało czy też nie, bo przecież nie piszę tego dla siebie, więc nie będę was do niczego zmuszać. :) Więc zacznijmy...

Nina i Susan przyjaźnią się od dzieciństwa. Dwa dni temu, późnym wieczorem Susan zatelefonowała do przyjaciółki bardzo radosna, i poprosiła żeby jak najszybciej do niej przyszła, bo ma dla niej niespodziankę. Nina zaciekawiona o co chodzi już rankiem pobiegła do przyjaciółki. Było nadzwyczaj burzliwie i w trakcie drogi zaczęło mocna padać. Nina biegła coraz szybciej, i szybciej. Kiedy w końcu dotarła cała przemoczona okazało się, że było warto biec w tym deszczu taki kawał drogi. Susan już od progu powiedziała Ninie, ze nie uwierzy w to, co znalazła. Czym prędzej usiadły przy stole, a Susi wyciągnęła jakiś notes w kartoniku. kiedy otworzyła kartonik Nina już wiedziała co to jest:
- Twój pamiętnik z podstawówki!!-wykrzyknęła bardzo szczęśliwa.
-Heh, wiedziałam że się ucieszysz. Dokładniej mówiąc jest on z drugiej połowy szkoły. Kawałek czwartej klasy, piąta i... no właśnie.- teraz Susan posmutniała.- Część z szóstej klasy zastała wyrwana. Nie wiem kto ją wyrwał, nie wiem też kiedy i po co. Po prostu jej nie ma.- dokończyła.
-Ooo... Szkoda... Ale przynajmniej coś zostało. Poczytamy?
-Pewnie, miło będzie sobie powspominać młode lata.

Luty, 5 klasa

Dziś na wf-ie graliśmy w hokeja. Nie znoszę tego. Wszyscy tylko biją się o jeden krążek, i walą się kijami po nogach. Ehh... Potem na polskim zaczęliśmy omawiać lekturę... której nie przeczytałam. Moja wczorajsza kartkówka wyglądała tak, że tylko się podpisałam, i ponumerowałam pytania. A odpowiedzi- brak. Matma-jak matma. Nic nadzwyczajnego. Ale zmieńmy temat na ciekawszy... Lukas. Ahh... jeszcze parę dni i nasz wyjazd. Zobaczymy, jak na razie nie wyobrażam sobie tego. Ale kto wie, może będzie fajnie? Tak na prawdę to z Lukas'em znam się tylko z widzenia. Jednak jest on ode mnie rok starszy. Oprócz tego, że uczymy się na fortepianie u tej samej pani, to nic nas nie łączy. Nie znam bo bliżej, ciężko mi stwierdzić czy mi się podoba. No chyba ze mowa tu o wyglądzie... też ciężko stwierdzić. Ma specyficzną urodę, jest dość przystojny. Zależy kto i jak na to patrzy... Dobra, ale teraz muszę myśleć o konkursie. Ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć- to moje zadanie na najbliższe dni. A potem zobaczymy jakie to da skutki. Fajne jest to, że jednak gdzieś jedziemy, opuszczę parę dni w szkole, pooglądam sobie inne miasto, poznam tutejszych ludzi. :) Będzie dobrze.

Susi :*

-Czemu tu nie ma nic o mnie?- zapytała od razu niby oburzona Nina i wybuchnęła śmiechem.
-Czytamy dalej?- zapytała tym razem Susan rozbawioną przyjaciółkę.
-Przepraszam cię, muszę już iść. Niestety praca, to praca.- westchnęła Nina.
-Wpadnij wieczorem jak nie będziesz bardzo zmęczona, to poczytamy dalej.- odpowiedziałam Susan z uśmiechem.
-Zobaczymy, zadzwonię do ciebie. Do zobaczenia.- powiedziała Nina, drzwi się zatrzasnęły i już jej ie było.
Na dworze świeciło słońce, a niebo zdobiła wielobarwna tęcza. Susi stanęła w oknie oglądając ten piękny widok, i rozmyślając o tym wszystkim co właśnie przeczytała...

I jak się podobało? Czekam na komentarze. :)

Żeby nie było tak pusto wstawiam jeszcze parę gifów, które wprowadzą was w pogodni i miły nastrój. :)